Jak przygotować się do porodu?
Jak przeć podczas porodu
1. Przyj wtedy, gdy czujesz taką potrzebę, chyba że położna mówi inaczej. Na początku skurczu zrób kilka głębokich oddechów, po czym nabierz dużo powietrza i zatrzymaj je. W czasie skurczu przyj ze wszystkich sił, jak długo możesz zatrzymać oddech.
2. Przyj kilka razy w czasie skurczu. Jeśli w ciągu jednego skurczu odczuwasz kilkakrotną potrzebę parcia, lepiej wtedy przeć za każdym razem zamiast próbować ciągłego parcia przez cały skurcz. Zbyt długie zatrzymywanie oddechu powoduje bowiem wyczerpanie rodzącej.
3. Skoncentruj się na punkcie poniżej pępka, staraj się nie przeć górną częścią ciała. Możesz sobie wyobrazić, że próbujesz się wypróżnić. W czasie parcia rozluźnij mięśnie całego ciała, zwłaszcza ud i krocza, ich napięcie przeciwdziała twojemu parciu.
4. Rób, co podpowiadają ci twoje ciało i instynkt, nie wstydź się krzyczeć, stękać, głośno jęczeć. Parcie to ogromny wysiłek i takie odgłosy są nieuniknione.
5. Między skurczami staraj się jak najbardziej zrelaksować. Kilkakrotnie weź głęboki oddech, uspokój się. To konieczne, abyś nabrała sił, gdy pojawi się kolejny skurcz.
Ćwiczenia przygotowujące do porodu
- Ruszaj się
Spacery, pływanie, gimnastyka, pilates, joga wszystko jedno – byle za zgodą lekarza.
- Poznaj swoje ciało i ćwicz
Przygotowanie do porodu warto zacząć znacznie wcześniej niż w 9 miesiącu. Oprócz dbałości o dobrą kondycję organizmu, dobrze jest popracować nad świadomym oddechem i zadbać o elastyczność mięśni. Szczególną uwagę należy zwrócić na mięśnie, które są ważnie dla naszych stref intymnych.
- Mięśnie Kegla
Czyli inaczej mięśnie dna miednicy, to te mięśnie, które pracują, kiedy wstrzymujesz strumień moczu, bardzo często dopiero w ciąży kobiety lokalizują je i zaczynają o nie dbać. Mięśnie dna miednicy są ważne nie tylko wtedy, gdy spodziewasz się dziecka. Regularnie ćwiczone nie tylko ułatwiają poród, chronią przed wysiłkowym nietrzymaniem moczu i utrzymują macicę na miejscu, ale także zwiększają naszą i partnera radość z seksu.
- Mięsień poprzeczny brzucha
To jest ten mięsień, który napinamy, jeśli czekamy na uderzenie w brzuch. Mięsień poprzeczny tworzy gorset wkoło organów wewnętrznych i utrzymuje kręgosłup lędźwiowy w neutralnej pozycji. Jeśli jest silny, zabezpiecza przed wysiłkowym nietrzymaniem moczu oraz wypadaniem macicy.
- Mięśnie głębokie brzucha
Nazywane inaczej gorsetem kręgosłupa, to są te mięśnie, które czujesz podnosząc i opuszczając wyprostowaną nogę, gdy leżysz na plecach. Warto je wzmacniać zwłaszcza zanim zaczniemy starać się o dziecko.
- Przygotuj się do pozycji porodowych
Bardzo korzystne podczas porodu, zwłaszcza w fazie partej jest kucanie, które poszerza ujście miednicy. Jednak pozycja ta jest męcząca i dobrze jest się do niej przygotować.
Warto pomóc swojemu organizmowi, zwłaszcza że regularne ćwiczenia są nie tylko skutecznym sposobem, aby poród był szybki i nieco łatwiejszy, ale także ograniczają dolegliwości ciążowe, poprawiają samopoczucie i, co bardzo ważne, pozwalają szybciej wrócić do formy po połogu.
Plan opieki przedporodowej
Lekarz sprawujący opiekę nad ciężarną oraz położna ustalają plan opieki przedporodowej i plan porodu. Pierwszy z nich obejmuje procedury medyczne związane z opieką przedporodową i określa czas ich wykonania, natomiast plan porodu zawiera informacje dotyczące czynników ryzyka powikłań przedporodowych i śródporodowych oraz określa preferencje rodzącej kobiety.
Plan opieki przedporodowej i plan porodu są istotną częścią całej dokumentacji medycznej. Ciężarna objęta jest opieką medyczną przez cały okres ciąży oraz edukowana przedporodowo przez położną od 21 tygodnia ciąży. Ciężarnej w ramach planu należy umożliwić wybór miejsca porodu oraz poinformować ją o wszystkich wskazaniach i przeciwwskazaniach.
Osoby sprawujące opiekę medyczną nad ciężarną oraz inne osoby uczestniczące bezpośrednio w udzielaniu świadczeń zdrowotnych omawiają z rodzącą sposoby radzenia sobie z bólem i przy wykonywaniu wszelkich zabiegów i badań każdorazowo powinny uzyskać od rodzącej zgodę na ich wykonanie.
Opieka w ciąży – czego dotyczy?
Suplementacji jodem od początku ciąży i w trakcie karmienia. Szczegóły dawkowania podaje lekarz prowadzący. Wskazane jest wykonanie przez ciężarną badania tarczycy (TSH) między 4 a 8 tygodniem ciąży. Także zalecana jest suplementacja kwasem foliowym, co najmniej miesiąc przed zajściem w ciąże do 12 tygodnia ciąży.
Uczestnictwa w szkole rodzenia, które często związane są z oddziałami ginekologiczno-położniczymi. Szkoła przygotowuje praktycznie i teoretycznie do porodu ale także pozwala obniżyć lęk związany z ciążą i zbliżającym się porodem
Szeregu świadczeń profilaktycznych oraz badań diagnostycznych i konsultacji medycznych:
Do 10 tygodnia ciąży oprócz konsultacji medycznych i badań diagnostycznych, kobieta ma pobieraną krew na sprawdzenie grupy. Poza tym przechodzi badanie ginekologiczne oraz badanie gruczołów sutkowych, cytologie i badanie na czystość pochwy, badanie stężenia glukozy we krwi, morfologię krwi oraz badanie moczu, przegląd stomatologiczny określający stan jamy ustnej a także badania w kierunku toksoplazmozy, różyczki, VDRL (kiły) HIV i HCV
Miedzy 11 a 14 tygodniem ciąży oprócz badań ginekologicznych, pomiaru ciśnienia krwi i masy ciała oraz oceny ryzyka ciążowego przeprowadza się badanie USG i ogólne badanie moczu.
15 – 20 tydzień to oprócz przeprowadzonych badań ginekologicznych, pomiaru ciśnienia krwi, porównaniu masy ciała i oceny ryzyka ciążowego, robiona jest ponowna morfologia krwi i badanie ogólne moczu oraz badanie czystości pochwy.
Od 21 do 26 tygodnia dochodzi ocena czynności serca płodu oraz skierowanie wydane przez lekarza prowadzącego do położnej środowiskowej w celu praktycznego i teoretycznego przygotowania do porodu, połogu i karmienia piersią. Powtarza się badanie w kierunku toksoplazmozy oraz przeprowadza badania na stężenie glukozy we krwi.
27 – 32 tydzień ciąży oprócz okresowych stałych badań przynosi badania na przeciwciała odpornościowe oraz w przypadku wskazań zalecane jest podanie globuliny anty-D
Między 33 a 37 tygodniem ciąży do badań ogólnych dochodzi ocena wymiarów miednicy oraz konsultacja lekarza specjalisty w dziedzinie położnictwa i ginekologii, natomiast do badań diagnostycznych dochodzą powtórne badania w kierunku HIV, na nosicielstwo wirusa zapalenia wątroby typu B oraz VDRL i HCV i posiew z przedsionka pochwy oraz odbytu w kierunku paciorkowców.
Od 38 do 39 tygodnia dochodzą badania położnicze i ocena ruchów płodu oraz skierowanie do szpitala po 41 tygodniu ciąży.
