Co to jest GBS i jak się go leczy

Każda ciężarna z tematem GBS spotka się przy końcówce ciąży. Dzięki przesiewowym badaniom, możemy znacznie ograniczyć powikłania jakie ta bakteria może wywołać. 

 

Co to jest GBS?

GBS to bakteria z grupy paciorkowców, która naturalnie bytuje w przewodzie pokarmowym i moczowym. Sytuacja komplikuje się, gdy mamy do czynienia z ciążą. Mikroflora pochwy w czasie tego stanu  może powodować namnażanie się bakterii. Jest to o tyle niebezpieczne, że może ona spowodować poród przedwczesny, zakażenie układu moczowego czy zapalenie błony śluzowej macicy. Zdecydowanie rzadziej, ale nie jest to wykluczone może powodować posocznicę.

 

GBS a noworodek

Niestety GBS może przejść na noworodka w czasie porodu. Dziecko w czasie porodu może połknąć płyn owodniowy. W ten sposób paciorkowiec kolonizuje jego jamę ustną, następnie przedostaje się do dróg oddechowych i dalej do układu pokarmowego. Oddziaływanie na powyższe układy może spowodować wystąpienie:

- zapalenia płuc

- posocznicy

- zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych.

To, że masz  dodatni wynik na paciorkowca wcale nie jest jednoznaczne z tym, że dziecko na pewno zachoruje. Co prawda płód w czasie ciąży nabywa przeciwciała – jednak np. w przypadku wcześniaków, których układ odpornościowy jest w trakcie kształtowania się - mogą nie być wystarczające.

Na szczęście w Polsce prowadzi się szczegółowy screening w związku z tym powyższe choroby zdarzają się stosunkowo rzadko.

 

Jak rozpoznać GBS czyli badanie na paciorkowca

W Polsce wg standardów opieki okołoporodowej lekarz prowadzący ciążę ma obowiązek pobrać wymaz z kanału szyjki macicy ORAZ odbytu między 35 a 37 tc.(Jeśli prowadzisz ciążę w prywatnym gabinecie przygotuj się na wydatek 50-100 zł. ) Termin ten jest nieprzypadkowy. Chodzi o to żeby tuż przed porodem poznać wynik i jednocześnie w przypadku ujemnego wymazu ,,nie zdążyć się zarazić”. Większość nosicielek nie ma żadnych objawów, dlatego tak ważne jest wykonanie wymazu z dwóch miejsc. Odbywa się to przy okazji zwykłego badania ginekologicznego – tuż przed nim, ale już na fotelu ginekologicznym lekarz pobierze materiał niewielką wymazówką. Jest to bardzo krótkie i bezbolesne.

 

Jak przygotować się do badania w kierunku GBS?

Przede wszystkim nie powinno się przeprowadzać badania w trakcie krwawienia - trudno wtedy uzyskać diagnostyczny materiał. Dobrze, gdy minimum 5 dni przed posiewem nie będziesz używać żadnych globulek dopochwowych i zrezygnujesz ze współżycia na minimum jeden dzień.

W dniu badania podmyj się tylko wodą. Bez używania mydła, środków do higieny intymnej czy jakichkolwiek płynów dezynfekujących. Ma być naturalne środowisko bez żadnych chwilowych wspomagaczy.

 

GBS dodatni i co dalej?

Jeśli poród się nie zapowiada lekarz może zlecić Ci antybiotyk, tak aby pozbyć się bakterii do dnia ,,zero”. Tylko samo leczenie trwa minimum 7 dni do tego ponowne pobranie posiewu i ponowne oczekiwanie na wynik ok 5 dni. Nie każdy ma tyle czasu. Ale standardem postępowanie jest podanie antybiotyku w przypadku dodatniego wyniku, gdy poród się rozpocznie. Dlatego wiedząc, że masz bakterię nie możesz przeczekać w domu aż skurcze będą co 2-3 minuty, tylko w drogę do szpitala ruszyć gdy bóle pojawiać się będą co około 7-10 minut. Profilaktyka będzie miała sens, gdy otrzymasz dawkę leku na minimum 4 godziny przed urodzeniem się dziecka.

Dotyczy to zarówno porodów drogą naturalną jak i przez cięcie cesarskie.

Jeśli jednak do czasu porodu nie znasz swojego wyniku, będziesz traktowana jak potencjalnie dodatnia i też położna na sali porodowej poda Ci antybiotyk.

Jest jeszcze parę innych wskazań do wdrożenia profilaktyki. Są nimi:

ujemny wynik w tej ciąży, ale zakażenie podczas porodu poprzedniego dziecka
ujemny wynik, ale poprzedni wynik w tej ciąży był dodatni
brak wyniku i czas od odpłynięcia płynu owodniowego dłuższy niż 18 godzin
brak wyniku, ale występuje gorączka powyżej 38 stopni w trakcie porodu

 

Co dzieje się z dzieckiem po porodzie?

Po porodzie maluch będzie monitorowany pod kątem zaburzeń oddychania czy rozpoczynającej się infekcji wrodzonej. Nie oznacza to, że będziecie musieli być rozdzieleni. Jeśli noworodek czuje się dobrze- zostaje cały czas przy Tobie. Nawet jeśli zdążyłaś przyjąć antybiotyk to i tak zaleca się pobranie krwi w kierunku CRP 2-3 razy co 12 godzin.

W przypadku podejrzenia zakażenia pobiera się od malca wymaz z ucha i pępka.

Dodatni wynik u dziecka jest już powodem to przekazania go na oddział noworodkowy i tam rozpoczęcia leczenia. Polega ono na podawaniu antybiotyku  dożylnie przez 7-10 dni oraz monitorowaniu w tym czasie parametrów zapalnych. Zwykle to leczenie wystarczy i nie trzeba kontynuować go w domu czy powtarzać za jakiś czas od wypisu. Była bakteria i nie ma bakterii.

Wszystko to groźnie brzmi i czytając to może Ci się wydawać, że teraz przed Tobą i Twoim dzieckiem same komplikacje. Na szczęście przesiewowe badania bardzo nam pomagają. Najważniejsze jest to, że w przypadku rozpoznania GBS dokładnie wiemy, jak postępować. Lekarz powinien  zapisać w karcie ciąży informację  o powyższym fakcie, powiedzieć Ci, abyś na ostatnią chwilę nie jechała do porodu. Ja zawsze polecam by na spokojnie wpisać sobie GBS + do planu porodu, a wynik przypiąć obok grupy krwi.

Jeśli już dojdzie do zarażenia noworodka, to wiem – widok kilkudniowego dzieciątka z wenflonem nie jest niczym miłym. Na szczęście leczenie jest skuteczne, a im szybciej tym lepiej. Oczywiście, że pobyt w szpitalu się wydłuża- nie mniej jednak jest to tylko dla dobra Twojego dziecka.

Po porodzie powinnaś ponownie pobrać wymaz u siebie np.na wizycie kontrolnej po 6 tygodniach tak aby wiedzieć, czy i Ty zostałaś wyleczona.

 

 

 

 

 

 

źródło: https://www.poloznamama.pl/gbs-czym-jest-i-jak-sie-go-leczy/